Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênant
vandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savanne
welkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog eb
geen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leiband
maar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheid
louter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppen
gevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bang
ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken
de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen
maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen
bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode
uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht
Dichter des Vaderlands,
Ramsey Nasr
Barbara Jansma 
En wat hebben jullie zolang met dat paard gedaan ?
In een boom gehangen en arm in arm getroost.
Leuk!
Annet, vind ik ook :)
kan me voorstellen dat je weer wilt, bedankt voor de uitnodiging
Gyula, als je dat maar in je oren knoopt. Volgende keer huur ik een hotel af, of een weiland, voor een week, met bubbelbad of natuurlijk moeras, en als je er niet bent kom ik je halen… graag gedaan :)
En na een broodje knoflooklekkers met gebakken uien en sucuk en paprika, een diepe gedachte, maar wel heus.
Het blijft een eenzaam avontuur, maar wel eentje dat even gedeeld is. Een schermpartijtje, een sparretje. Verder heb ik er geen verstand van. Iedereen is wie die is.
Het is nog wel goed gekomen met die persoon tussen de houtblokken :-)?
Nee, niet. En ik zeg niet wie het ooit was.
Die KLM huisjes…. Die zijn leeg!
VSp, niks is leeg, tenzij je het zelf wilt. Van ka-el-lem heb ik geen verstand. Het zijn kabouterhuisjes die de perceptie een flinke duw geven.
Ja ik kom zeker – er is al weer een reden aangedragen waarom ik dat weekend als goede vbader thuis zou moeten zijn – en heb heel wat gemist zo te zien..
D’r zitten er echt geinige bij, maar dat been slaat alles… :D
@Martin, thuisblijven is een heel groot ding, heb er zelf veel mee te maken. Met missen ook, maar nu even niet.
Tenminste, niet heel erg.
@Ramirezi, daar zeg je een waar woord :-)
Erg mooi , de kabouterhuisjes vind ik vooral erg leuk
die gespierde mannen in ontbloot bovenlijf, onder welk pseudoniem bloggen die ?
@Jantiena63, ja leuk he? Er is druk gespeeld :)
@Bert, onder ‘Trionverlaten’ , al mag ik dat niet zeggen… Die ene in die boom ken ik niet.
Mevrouw , door allerlei Circumstances is het er niet van gekomen.. Maar krijg steeds meer het Idee na het bekijken van je verslag dat ik je Ken.. Hopelijk kan ik de volgende keer wel Groet a Vous Joshua
De schuur is onherkenbaar geworden!
@Heer Joshua, natuurlijk kennen wij elkaar, maar dat mag de pret niet drukken, integendeel, en het hangt er nog drie weekenden. Wie weet… Volgende keer ergens in de navel van de wereld?
@Appelvrouw, echt wel. En op één van de foto’s zie je jouw kadootje liggen op een kist. Een klein propje, maar welgemeend. Herinner me eraan, of de gastheer, want die weet ervan en waar we het verstopt hebben.
Barbara, ik zie niet zo heel goed meer hoor, maar is dat een verleidelijk lokkertje voor als ik wederom op vakantie in Drenthe ben?
Ik heb de neusborenset ook gevonden! Helaas te laat voor je opening.
@Appelvrouw, geen lokkertje, en zonder ogen gaat het ook. Als je het maar een keertje in je zak kunt proppen.
Oooo, de neusborenset! Daar kom ik voor weerom! Wel graag met uitleg, in tekst en plaatjes :)
Ik zal speciaal een zak op mijn vest naaien.
Plaatjes is wat lastig, Vroems bewaarde nooit bijsluiters. Maar ik doe het wel voor bij je…
Oh wat leuk is het daar allemaal daar in het Noorden!
Maarruhh, exposeer je ook wel eens een beetje in de buurt in de Randstad of zo?
@Appelvrouw, het doet toch geen pijn he? Ja, een zak op je vest, dat is wel goed.
@Digitalis, ik ga daar mijn licht over laten schijnen…maar zoals in het Noorden is het Nergens.
HA Barbara Kon helaas niet bij je uitstalling zijn . hoop je ergens anders eens te zien ! Liefs van Coen
Hee Coen, jammer, je had het fijn gevonden, alles bij elkaar, maar kom eens op de koffie, al is dat niet hetzelfde? Liefs trug!
mooie foto’s!
Indrukwekkend om je pienzels daar zo bijeen te zien. Inspirerende omgeving en ruimte.
Je hebt zelf ook genoten zo ik lees. Hoe lang heb je er “gehangen” (excusez le mot), Barbara?
Hoi Wille, omdat je er ook was zal ik je wat meer sturen. Dit is een discrete selectie, want niet iedereen hoefde persé met zijn hoofd op een blog.
@fotodichter, hoi! Ik heb net je nieuwe blog bewonderd, super!
Dank je wel, het is een goede omgeving voor mijn pienzels :-) en zeker inspirerend.
Barbertje hangt nog tot 4 juli, en dat laatste weekend wordt ook weer leuk, en dan ben ik er ook weer. Kom ook? Sprak ze bedeesd?
Zo hé wat een lijst met reacties en terecht. Het was prettig er te zijn en een fantastische plek om te exposeren.
Ha Martin! Helemaal met je eens! Dank je wel.
Maar vond je het echt beleefheidsgesprekken? Misschien kom ik te weinig onder de mensen, maar dat vond ik niet.
@Martin, alleen in de zin van dat het lastig kan zijn iedereen echt te spreken, maar dat is logisch.
(Ik had Appel misschien moeten tackelen in die bosjes :-) )
Daarom was het ook fijn om de tijd te hebben, s’avonds, bij het vuurtje, enzo.
Ja we hadden haar moeten kidnappen.
:)
Mooie reden nog eens iets te organiseren….