Over gaan

nietweten

Met mijn voeten in de rivier vraag ik ze

waar gaan we eigenlijk over?

Even terug, het kolkt, ik keer ook graag terug

volg een spoor en raak verdwaald, meteen

We staan er nog,

en dat de ene meer pijn heeft dan de ander helpt niet.

Of later een sok aan had ook niet.

We weten niet wie we zijn of

waar we over gaan.

De rivier ligt te schreeuwen inmiddels,

over mij toch? Over mij!!!

Ze gaat gezwind , roert zich om de dijkhoofden,

ieder oponthoud is welkom

zet zaadjes af en oja eitjes.

Ze maalt niet, ze doet. Ze maalt en doet, ze maalt.

Ik weet nog steeds niet waarom wij begonnen waren.

Dit bericht werd geplaatst in Beeldende kunst, gedichten, Kunst, oba, prentje. Bookmark de permalink .

2 reacties op Over gaan

  1. Jansma, Esther zegt:

    Oooh wat mooi! Kus!

    Verstuurd vanaf mijn iPhone

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s