potlood

Geplaatst op 02/10/2014 door Barbara Jansma

Dit bericht werd geplaatst in Beeldende kunst en getagged met getekend, oba, prent. Maak dit favoriet permalink.

12 reacties op potlood

broekstukken zegt:

03/10/2014 om 19:18

Je kreeg het onder controle voordat je portret vertrokken was. Net op tijd.
Barbara Jansma zegt:

03/10/2014 om 19:34

mooie reactie Martin. echt wel. al is het omgekeerd net zo mooi. Je weet nooit wie wie onder controle heeft, als daar al sprake van is.
artafterallart zegt:

05/10/2014 om 15:28

het instrument je wil opleggen, dat is bij een computer al een hele klus
en wat denk je van een muziekinstrument
op een computer wordt zelfs gescholden
een prachtig voorbeeld van projectie
op een potlood heb ik nog nooit gescholden,
wel op mijn hand die ‘het stuur vast heeft’ ;-)
Barbara Jansma zegt:

05/10/2014 om 15:33

niets is invulbaar tot je een potlood hebt gepakt en sporen hebt getrokken.
het opent en sluit af tegelijkertijd
net als het leven, sprak ze dommig en met grote diepgang.
artafterallart zegt:

05/10/2014 om 15:50

ik geloof graag in de overgave
in het onbewuste
in alles dat mij bij de hand neemt
en me de weg wijst
maar dwingen dat pik ik niet :-)
Barbara Jansma zegt:

05/10/2014 om 15:53

ja maar dat is juist het dilemma. Zodra je een lijntje trekt of een woord uitspreekt kan er iets anders al niet meer zijn, heb je vormgegeven, en hoezo is vormgeven dan geen dwingen?
artafterallart zegt:

05/10/2014 om 16:06

als het je niet bevalt, dan begin je opnieuw, toch?!
de schepper bepaalt of het goed is, immers
en natuurlijk kom je vast te zitten aan een begin of einde
dat je niet als een afdruk van je wil, denken of gevoel kunt zien of ervaren
dan heeft het potlood je op weg geholpen of de tocht afgesloten
in feite lost het dus je dilemma op van hoe je moet beginnen of eindigen
als een gift als het ware
bij dwingen hoort voor mij dat het tegen je zin gebeurt
Barbara Jansma zegt:

05/10/2014 om 16:23

dit ging niet over bevallen maar over uittekenen, over verwoorden waardoor zomaar een interpretatie de hele zaak overneemt , maar als je het zo stelt heb je gelijk, niet tegen een zin.
artafterallart zegt:

05/10/2014 om 16:34

het is maar een smal verstandelijk gelijk, bar
het negeert dat het irrationeel kan zijn
of het gevoel dat het instrument zijn eigen goddelijke gang gaat
Barbara Jansma zegt:

05/10/2014 om 16:34

ja, dat is zo.
ieder gelijk negeert dat het ondanks omhelzing of afwijzing zn goddelijke gang gaat en dus mag mijn potlood er zijn en iets doen
artafterallart zegt:

05/10/2014 om 17:43

en omdat het een mooi idee is dat het potlood los van jou z’n gang gaat
een mysterie dat we intact moeten laten
het blijft zelfs zo’n mooi mysterie als het verklaard wordt met de techniek van het tekenen
want ook daarin is die vrijheid van het potlood mogelijk
tussen wat er in je verbeelding gebeurt en op papier zit meer dan motoriek
een geheim verbond tussen hand en potlood
die los van de concrete omstandigheden zelfs de stijl bepalen
Barbara Jansma zegt:

05/10/2014 om 17:55

ja, en tussen hand en potlood staat het zelf als onnozel doorgeefluikje, met meer vermoeden dan er in past of nodig is, in de weg.
Maar toch denk ik dat dit alles een kunstgreep is, en maar ook denk ik dat dat niet voor niks is, dus wellicht beter om het met rust te laten, aan de binnenkant. En het allerleukste idee is dat het laatste woord nooit gezegd is of zelfs gedacht :-)