Warring

Geplaatst op 18/04/2013 door Barbara Jansma

warring2-kl

Dit bericht werd geplaatst in Beeldende kunst en getagged met oba, opera, tekening, verbaas. Maak dit favoriet permalink.

9 reacties op Warring

Robert Kruzdlo zegt:

19/04/2013 om 08:25

Mooi Bar, White cliffs pushing against the ocher mind…

Groet
Soli zegt:

19/04/2013 om 08:56

verstikkend maar zeer aansprekend :-) x
martin zegt:

19/04/2013 om 09:44

Inderdaad. Sterk!
Robert Kruzdlo zegt:

19/04/2013 om 10:38

Moest hier aan denken:

Somtijds bekijkt ons ’s middags een gezicht
vanuit de donkere diepte van een spiegel;
kunst hoort precies te zijn als deze spiegel:
ze onthult ons ons persoonlijke gezicht.

.
Abel Staring zegt:

19/04/2013 om 11:57

Warring: de titel nestelt zich ergens in mijn bovenkamer.
Warring kan ook heel vrolijk zijn. Alles tolt dan opgewonden
maar blijmakend door je heen. Als ik naar je tekening kijk,
acht ik dat niet uitgesloten maar het tegenovergestelde,
in de bovenbol tollen van narigheid, is ook niet uitgesloten.
De warring gaat wel de hoogte in overigens.
Kortom: een sterke tekening en ter opvrolijking bied ik je
een link naar Warring aan in Ederveen. Ik vrees dat hun
collectie haaks staat op jouw voorkeur en de inhoud van
je kledingkast(-en).
http://www.warringkleding.nl/index.php?collectie=8

Wees gegroet van Abel
Barbara Jansma zegt:

19/04/2013 om 17:03

Wat een fijne reacties, dank jullie wel!
fliproodnat zegt:

21/04/2013 om 12:55

Ze lult uit dur schouder en gelijk heeft ze. Het koningslied gevallen, het lied van de regahs is pas voor de nag ervoor. Ik vind het ronduit gehannes dat hele koningshuis, dat gedoe van vader op zoon. Zo’n kroon is ook niet alles, eerst wil je hem en dan heb je hem dan heb je er geen zin meer in, het ding drukt veulste zwaar op mijn tedere gemoed.
Hoeveel logischer zou het niet zijn een president van de republiek te zijn, gewoon met een beperkt mandaat, een termijn uit de ene schouder lullen en hooguit nog een termijntje uit de andere en daarna bekijken ze het maar. Dan gaat deze president lekker doen wat hij zelf wil, een lezinkje voor de bond van nijvere huisvrouwen, een boekje schrijven over het ontstaan van kaas, misschien een beetje aanzitten bij een of ander rondetafelgesprek mits er goede happen zijn en een overvloedige lunch erna, of ik ga de wereld rond in 80 wetenschappers met recepten hoe het moet, of ik ga mijn mening geven over de lengte van gedichten, van rokken of van goede smaak. Vrijblijvend lullen over de ozonlaag is ook absoluut een optie, kortom ik vermaak me wel.
fliproodnat zegt:

21/04/2013 om 13:07

Ik bedenk me nu ineens dat het misschien ook wel leuk zou als ik mezelf in coma verklaar en dat ik dan dagdagelijks medische communiqués uit laat brengen dat het goed noch slecht gaat met de oud president, dat brengt verwarring over mijn omstandigheid. En dat ze dan maar verslag gaan uitbrengen over de verbouwingen in het ziekenhuis gewoon omdat ze er nu toch zijn, dat er een uitbreiding komt noch intering, dat zou wel grappig zijn want dan moesten ze weer iets nieuws te scharen zoeken want reuters schijnt allang failliet te zijn. En mocht ik ooit zin hebben om mijn coma te verlaten, dan zou ik de mannen weer scheiden van de vrouwen in de zwembaden en ik zou de vrouwen weer laten tikken in een speciaal daarvoor bestemde zaal en de heren zou ik laten stikken in hun sigaar, eenzaam opgesloten in hun kamer. En als alles dan netjes geregeld is dan daag ik mijn volk uit dat iedereen nou maar eens zijn eigen verantwoordelijkheden moet nemen en hun lot in eigen hand moeten nemen en dan staan de tikjuffrouwen op en beginnen een nieuw leven op weg naar een gouden dageraad.
Knap vermoeiend allemaal, ik heb er ook helemaal geen zin meer in, ik poep echt nooit meer. Ik daag mijn volk uit nooit meer te poepen en mocht er een ongelukje gebeuren dan vreet je het zelf maar weer op. Mijn hond was gek op paardenvlaai, dus waarom niet. Zelfmoord is ook een optie maar daar begin ik niet meer aan.
Barbara Jansma zegt:

23/04/2013 om 17:50

FlipRoodnat, ik heb genoten van deze kleine opstand tegen de slechte smaak, en heerlijk om teksten te verzinnen op melodieën als O hoofd vol bloed en wonden en Merck toch hoe sterck en dergelijke. Met die tikjuffrouwen komt het goed hoop ik, op een dag worden ze oud en geërgerd, en dan is hun kans. Ik voorzie grote ruimten in de toekomst waarin van alles past.