ik | Barbara Jansma

ik

Geplaatst op 24/03/2013 door Barbara Jansma

Dit bericht werd geplaatst in aquarel, Beeldende kunst, tekening en getagged met aquarel, barbara jansma, ik, kunst, oba, prent, tekening. Maak dit favoriet permalink.

baruman zegt:

24/03/2013 om 16:45

@ Barbara, anders dan ik van jou gewend ben. Voor jou helder, voor mij sterk bevreemdend. Kunst van het zuiverste water!
Abel Staring zegt:

24/03/2013 om 23:08

De categorie wonderwezens is met ‘ik’ uitgebreid. Naast de 1hoorn kan voortaan
ook de ‘ik’ figureren. Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Ik schrijf mijn
associaties maar op terwijl ik de onwelgevoeglijke onderdruk.
Een kruising van een hertje en een ooievaar? Een wezen dat wil vliegen maar
altijd achteruit kijkend niet hogerop komt?. Een hybride bij wie de vermogens van achteren zitten? Wat moet ik denken van die sombere, besmuikte mond? Ze/hij/het is wel als om door een ringetje te halen. Mijns inziens wil de maakster iets verbeelden, iets mededelen, maar ze doet het zo dat de arme kijker buitengesloten blijft.

Intrigerend en speels in ieder geval.
Barbara Jansma zegt:

25/03/2013 om 07:09

Dank je Baruman!

Leuk Abel :-)
solidianne zegt:

25/03/2013 om 20:08

dit roept veel op en laat ook veel te associëren over. Mooi verweven.
Barbara Jansma zegt:

26/03/2013 om 09:06

Dank, Soli!
artafterallart zegt:

29/03/2013 om 11:23

het zelfbeeld steigert
ringelorend, versierend
ons blote voorwerk ;-)
Barbara Jansma zegt:

29/03/2013 om 22:48

:-)
Het steigert en staat
in onderdelen te kijk
uit het achtereind
van één