Knoeien

Geplaatst op 30/12/2012 door Barbara Jansma

Knoeien, olie op doek, ©Barbara Jansma, 2012

Dit bericht werd geplaatst in Beeldende kunst, schilderij, schilderijen en getagged met barbara jansma, knoeien, kunst, oba, schilderijen. Maak dit favoriet permalink.

15 reacties op Knoeien

ton de gruijter zegt:

30/12/2012 om 12:47

wie zo knoeit hoeft nooit op te ruimen ;-)
Fenny zegt:

30/12/2012 om 12:58

Zo wil ik ook wel knoeien!
Robelia zegt:

30/12/2012 om 13:32

Heb je Flappie toch zijn nekje doorgebeten?
galmiers zegt:

30/12/2012 om 13:33

Niets heerlijker dan op een mooie winteravond wat te avonturen met je nieuwe lippenstift (koraal van de Hema), te reizen van haven naar haven zodat een mooie, zachte punt ontstaat.
Barbara Jansma zegt:

30/12/2012 om 13:58

:-)
Dank allen!
Zilvertje zegt:

30/12/2012 om 15:02

Hij had ogen in zijn achterhoofd en zag dat ze een kus drukte op zijn oude hoofd nog voor hij het voelde, hij moest gaan, zijn tijd was om, het nieuwe jaar werd bijna geboren.
martin zegt:

30/12/2012 om 15:47

Mooi abstrakt en toch een herkenbare Jansma. (Het lichte vlak rechts vind ik minder.)

Inderdaad als het dan toch wat meot doen (en dat oor zorgt ervoor dat je dat moeilijk kan laten) dan is het toch een woeste zoen met lippenstift op het achterhoofd van een kale man met een paar haren.
Barbara Jansma zegt:

30/12/2012 om 16:15

Mooi Zilver.
Dank Martin, en niks moet hoor. Mooi beeld.
Anneke de Bundel zegt:

30/12/2012 om 18:19

Mooi dit, ik vind helemaal niet dat jij geknoeid hebt. Dank voor je mooie beelden en ik wens je een zeer beeldig 2013!
Barbara Jansma zegt:

30/12/2012 om 18:53

Dank je wel Anneke! Titel ging niet over mijn geknoei, kan ik boeken over volschrijven maar een doekje is me daar te bijzonder voor, titel was gewoon een titel.
Jij ook een zeer verhalend 2013!
Abel Staring zegt:

30/12/2012 om 22:00

De mond is heel goed te ontwaren
temidden van al dat rood van…?
Oor en brein zijn niet in de war.
Er is wat geschied en dat is niet
te ontwarren maar het levert wel
een intrigerend portret op waaruit
dat rood, die mond naar voren
springen.

Ik neem mijn petje even af en
kijk in mijn met stof beslagen
scheerspiegel en dring niet
echt door tot het daar mij
aangrijzend gezicht.

Mensen zijn raadsels, ook voor
zichzelf vaak.
Barbara Jansma zegt:

30/12/2012 om 23:34

Dank je Abel, mooi en ja, van die raadsels.
joost tibosch sr zegt:

31/12/2012 om 12:26

Heeft ie nu een politiepet op? En is deze politiejongen op oud&nieuw overvallen door roodgelipte zwaargeverfde ongetemde dames? En..al mijn wensen voor het nog oude jaar en voor een nog beter nieuw jaar!
Barbara Jansma zegt:

31/12/2012 om 16:01

:-)
Ook alle beste wensen voor nu en straks en later en altijd!
Wille zegt:

02/01/2013 om 11:31

prachtig geknoeid :-)
beste wensen voor 2013!