
olie op doek, 30x40cm
olie op doek, 30x40cm
De Erekannunik
Geduld, respect en saamhorigheid
Serveersuggestie
Mevr. van der Pol
Icoon
Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênant
vandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savanne
welkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog eb
geen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leiband
maar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheid
louter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppen
gevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bang
ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken
de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen
maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen
bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode
uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht
Dichter des Vaderlands,
Ramsey Nasr
Piëta
Weer?
Zie ik daar een beestje aan een traantje likken?
Ja, Martin, weer. Eerst op facebook en nu op mijn blog, met de allerdiepste excuses, en dat ik het nooit meer zou doen en dank voor reactie. Hoop hem nog vaak te horen :-)
Weet ik niet Billy.
Of wast gisteren alleen op FB? Er is nog steeds iets met die man. Met die bloemen probeert hij dat te verhullen. Of is het juist een onderstreping. Ik weet het niet; verwarrend.
Gaat lekker zo. Zal nu wel weer te laat zijn en ik begon als eerste. Nou ja na jou.
Ja, er is iets met die man, Met die bloemen.
Intrigerend portret.
Alsof je er extra je best op hebt gedaan.
Zie ik een anatomisch wat vreemd gevormd oor of een ring door het oor?
Is het een zeeman? Moet ie doen denken aan Slauerhoff die alleen in zijn gedichten
wonen kon?
Het hoofddeksel, of beter de hoofdbedekking, is moeilijk thuis te brengen.
Mijn associatie is: ik zie een deel van een toga en een bef alsmede een vijftal margrieten.
Heeft ie vijf jaar over zijn proefschrift gedaan? Is ie rechter geworden? Of krijgt ie op de trouwdag of beginvanrelatiedag van z’n partner een roerend simpel boeket?
Happy kijkt ie niet, hij kijkt wat afstandelijk, maar je ontkomt niet aan de suggestie: ’t is een intelligente kerel. Als ’t al een kerel is… Zo’n hoofdbedekking kan ook op een vrouwspersoon doelen. Alhoewel: die ring heb ik nimmer nog bij een vrouw gezien. Mooi die combinatie van ingehouden kleuren. Kortom: intrigerend en niet simpel duidbaar. Chapeau! Deze springt er voor mij uit.
Mooi Abel, je zit goed in de richting van wat ik dacht. Dat oor moet zeker nog wat aan, nu is het net een nest jonge regenwormen, en zo zijn er nog wat plekjes en inderdaad is het een zeer intelligente vent die er geen been in ziet bloemen op zijn hoofd te zetten.
Al jouw portretten hebben dat oorspronkelijke “mensen tevoorschijn(pro) trekken(trahere)” (portrait). Gek, dingen die ik echt origineel vind, roepen bij mij meteen ook oorspronkelijke woordbetekenissen op. Volgens mij voel je dat ook, als je deze portretten maakt: “dat je ze tevoorschijn trekt”?
Ja, dat eruittrekken herken ik wel, wist niet dat dat de betekenis van portret was, leuk!
Mooi, met indruk !