Vrouw

Geplaatst op 27/08/2012 door







Advertenties
Dit bericht werd geplaatst in Beeldende kunst, Prenten, tekening en getagged met , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

31 reacties op Vrouw

  1. abelstaring zegt:
    28/08/2012 om 00:26

    moederdier
    met ingewikkelde worp:
    anachronisme

  2. Joost Lips zegt:
    28/08/2012 om 01:36

    pijnlijke gewaarwording
    te zien, maar het tekent ook
    door de pijn heen

    getekend kundig als altijd
    je lijnvoering oorspronkelijk,
    maar voor ik als kunstcriticus
    ga klinken vertrek ik liever
    maar je weet dat ik er weer even was,
    mooi werk Barbara, dank je wel.

  3. joost tibosch sr zegt:
    28/08/2012 om 13:03

    Zelf vind ik het, zelfs als oude Joost, helemaal niet vervelend om bij het woord “vrouw” toch een beetje opgewonden te raken, Dan zie ik je prachtige tekening..en verstar door die “mummie” in de schoot(sorry?) in mijn opwinding..

  4. Barbara Jansma zegt:
    28/08/2012 om 18:01

    Joost Tibosch, als je bij dit beeld nog steeds alleen maar kriebel aan je klieren zou hebben zou ik je hier voortaan de toegang moeten ontzeggen, vrees ik. Maar gelukkig dat je iets meer zag dan bloot :-)

    Dank je wel, Joost Lips. Je hebt goed gezien.

    Abel, anachronisme als verkeerd in de tijd, toch? Veel is verkeerd in de tijd, en gebeurt toch. De tijd trekt zich daar niets van aan. Ingewikkeld of niet, maar je zegt mooie woorden.

  5. svara zegt:
    28/08/2012 om 18:04

    ‘ontwikkelen is het ontdoen van de wikkels der ingewikkeldheden’.
    las ik ooit en komt nu in mij op

    op harthoogte zie ik een beginnetje :-)

  6. Barbara Jansma zegt:
    28/08/2012 om 18:08

    Leuke vondst Svara! Al kan inwikkelen ook iets heel liefdevols zijn. En al kunnen ingewikkelde zaken ook op hun ingewikkelde manier iets leren ontwikkelen.

  7. svara zegt:
    28/08/2012 om 18:21

    De essentie van de laatste zin van jou is voor mij ook terug te vinden in de zin die ik schreef.
    De stand van de voet en de van het hoofd zijn voor mij veelzeggend.
    Ja, ik vind het mooi, hoe pijnlijk ook.

  8. Barbara Jansma zegt:
    28/08/2012 om 18:26

    Ja, ik ook. Ik had hem gister ook op facebook gezet (omdat daar nu ineens naaktheid wordt gecensureerd) en ik had er muziek bij gedaan. Zo rauw als je kunt zijn, dat luisterend oor en die sterke voeten doen goed. Mijn hart brak, van dit plaatje, echt. Maar niet op een hopeloze manier.
    Ik zal dat muziekje hier neerzetten, wacht effe.

    En dan zie je dat ze luistert, naar die kale schoonheid.

  9. svara zegt:
    28/08/2012 om 18:50

    prachtig!
    op een gegeven moment lijkt het of je hulpeloze piepjonge vogeltjes hoort door haar stem heen.

    ….en wat een mooi gevormde mond heeft ze

  10. Barbara Jansma zegt:
    28/08/2012 om 18:54

    en krachtig en theatraal, en geweldig is ze. Ze zingt ook die Castrati, of hoe heet dat, prachtig om naar te kijken. Kun je op youtube vinden en echt een genot. Maar goed, dit had ik dus bij deze prent, en niet voor niks. Ik vond dat ontzettend mooi, zo samen. En of het over the top is kan me dan even niet schelen…

  11. galmiers zegt:
    28/08/2012 om 21:12

    Die badhokjes zijn ook zo verdomde klein dat me de lust wel eens vergaat om elke dinsdagmorgen te gaan aquagjoggen. Soms heb ik al mijn kleren al opgerold, de haken van het sportfondsenbad zijn door koperdieven gejat, om tot de ontdekking te komen dat mijn badpak er nog inzit. Kan ik weer alles uit gaan rollen, valt mijn bh weer op de grond, nat natuurlijk, wringen en dan het zaakje weer oprollen. Die wurm kleding gaat dan bij de dame van de garderobe en het bonnetje verdwijnt onder mijn badmuts. O jee, mijn badmuts waar heb ik die nou toch weer gelaten.
    De moed zakt me wel eens in de zwemvliezen maar ik ben wel al mooi 3cm vel kwijt, ze zullen van de zomer nog opkijken in Italië. Bovendien is de badmeester hier ook een lekker ding.
    Nou doei, ik hoor zijn fluitje al, we gaan beginnen, verdomme waar is mijn badmuts nou?!

  12. Barbara Jansma zegt:
    28/08/2012 om 21:21

    Ik begrijp het niet Galmiers…
    Nou ja, maakt niet uit, iedereen heeft de grootste lol, en ik ga een boek lezen.

  14. galmiers zegt:
    28/08/2012 om 21:42

    Lijkt me heel verstandig. Zelf heb ik de krant nog niet uit. Ik hoorde trouwens dat ze gister een anonieme brief kregen bij de Telegraaf. Daarin stond dat er een vrouw was vermoord in een badhokje. Dezelfde anonieme brief was naar de politie gestuurd. In het kader van het onderzoek valt er nog niet veel over te vertellen. Het gerucht gaat dat taxichauffeur T. te B. er iet mee te maken heeft.
    Niet dat iemand een anonieme brief zal geloven natuurlijk. Enfin, ik wilde het je toch nog even laten weten.
    Lees ze.

  15. joost tibosch sr zegt:
    29/08/2012 om 01:14

    Dat je zo kriebelig op me reageert verbaast me sowieso al, dat je helemaal niets over die echt uitdagende “mummie” zegt, verbaast me nog het meest!

  16. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 08:30

    Joost Tibosch, mijn diepste excuses. Natuurlijk valt er veel over te zeggen, maar misschien een andere keer?

  17. galmiers zegt:
    29/08/2012 om 12:01

    Ik ken hem nu 2 maanden, 3 dagen, 4 uur en 6 seconden. Volgens de datingsite zijn we voor elkaar geknipt voor 850 euro. Een bom duiten maar voor de liefde van je leven moet je wat over hebben. Het stadium van kaarslicht etentjes en het gefriemel in de bioscoop zijn we gelukkig al voorbij, de echt liefde kan beginnen.
    Vanmorgen nam hij me mee voor een verrassingstocht, onderweg zal hij me onthullingen doen over wat de dag ons brengen zal. Ik voel me een trendy vrouw in mijn perzikkleurige H&M jurkje, een tikkie hot ook met de diepe uitsnedes onder mijn weggeschoren okselhaar.
    We zijn nu de grens over, zegt hij, terwijl hij zijn hand liefdevol op mijn knie legt. Ik twijfel of hij me aan zijn ouders voor gaat stellen of dat hij op originele wijze mijn hand gaat vragen ergens op de Eiffeltoren of bij het gekletter van de waterval van Schaffhausen.
    We rijden nu Mattenborn binnen, jaarlijks vinden hier op 29 augustus de waterspelen plaats maar de grootste verrassing moet nog komen, spreekt zijn zwoele stem, ik ga je daarom even blinddoeken. De auto komt tot stilstand, ik word naar binnen geleid. Het blijkt te gaan om een naturisten waterfestijn, mijn perzikjurk hangt men aan de wilgen. Als ik alleen in de kamer ben mag ik mijn blinddoek afdoen en naar buiten gaan via de tegenoverliggende deur. Mijn knopjes kijken nieuwsgierig op van de opwinding en de kou als ik de deur opengooi.
    Daar staan ze dan, wel 100 mensen in sportieve zeiloutfits, gele joppers en zuidwesters. Er wordt geapplaudisseerd naar mij, ik sta volkomen voor joker, naakt op een bordes.
    Ik draai me om, grits nog net een broodmes van de tafel en wikkel dat in mijn handdoek.
    Nu maar wachten tot hij komt.

  18. Simen Vrederat zegt:
    29/08/2012 om 13:35

    Ja zwakke reactie op Joost
    Ik durf al bijna niks meer te zeggen wanneer je de kijkers hun associaties ontzegt.
    Ik zie er een ingebakerde penis in die ze in haar hoofd op schoot zou willen dragen wanneer
    de vrucht maar tot wasdom was gekomen.

  19. galmiers zegt:
    29/08/2012 om 13:47

    Dit is nog erger dan een deuntje wat niet uit je kop wil.

  20. galmiers zegt:
    29/08/2012 om 13:50

    Twintig duizend dollar als ze even dit pakketje meenam naar Amsterdam. Je kunt zo’n kans moeilijk laten liggen, zeker niet nu Suze in Perth op sterven ligt. Nog een keertje met haar zusje praten, ze zou er een moord voor doen, had ze gezegd. Een moord, dat hoefde helemaal niet, alleen maar even dit pakketje meenemen naar Schiphol. Ze zou afgehaald worden door een man met een lange zwarte jas en een zonnebril op zijn kanis, die zou haar het geld overhandigen bij afgifte van het pakketje.
    De toiletjes op El Dorado – Bogota waren wanstaltig klein, El Dorado, wie verzint er in hemelsnaam zo’n naam voor een luchthaven met zulke kleine kut w.c.’tjes.
    Nou, even sambal op het brein, het was zaak nu goed na te denken, waar het pakketje te verstoppen. Aanvankelijk was het vierkant maar ze draaide er een rol van en schoof het onder haar borsten in de bh. Het bandje knakte en bovendien was het veel te opzichtig, het moest toch echt inwendig. Ze friemelde van achter en van voor, het pakketje was een drol geworden, een drol die niet was binnen te houden. Ze was ten einde raad, dacht aan Suze op haar sterfbed.
    Eerst nam ze een klein hapje, kokhalsde en verbeeldde zich een slokje water. Dat hielp, voorzichtig het tweede hapje en het derde..

  22. galmiers zegt:
    29/08/2012 om 13:55

    Sorry Simon, maar op een ingebakerde penis vind ik dit toch echt niet lijken, geef dan maar eerst eens aan waar zijn kop zit en waar zijn staart.

  23. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 17:04

    Nou vooruit. Ik was niet van plan geweest er iets over te zeggen, maar hier dan, al gaat dat ten koste van teerbeminde openbare associaties.
    De vrouw heeft een dode baby op schoot. Ze hoeft het niet meer vast te houden maar loslaten is ook niet eenvoudig, en ze weet niet wat ze met haar handen moet. Dat lijf van haar is niet meer een ding van hoop maar een ding dat de dood voortbrengt. Toch is ze nog niet verslagen.
    Mannen kennen deze emoties ook, weet ik.

    Ik tekende dit een paar dagen geleden, toen bleek dat op facebook alles met naakt wordt verwijderd, tot en met een schilderij van Picasso. Misschien hebben jullie daar iets over gelezen.
    Ik heb de afgelopen dagen erg veel naakten geplaatst daar, en raakte verbijsterd door reacties van sommige mannelijke mensen, die het nodig vonden ieder naakt van goed-of afkeuring te voorzien. De mannelijke lust als standaard voor de goede vrouw. Daarom maakte ik deze prent.
    Omdat niet al het naakt over lust gaat. En daarom is dat kind ingepakt, omdat dat ook symbool kan zijn voor iets anders inderdaad. En omdat de vrouw het ook niet kan zien, even. En omdat de prent over haar gaat.
    Oja, en die Staaij kwam er ook nog even subtiel tussendoor.

    En toen zette ik die prent hier neer. En daarom schoot ik uit mijn slof tegen Joost Tibosch, waarvoor excuus dus, en daarom wilde ik niet uitleggen waar het over gaat.

    Hoop dat dit helpt.

    Heb het goed, allen. Bar.

  24. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 17:13

    Galmiers, dank voor je verhalen en de muziek en alles. daar knapt een mens subiet van op

  25. svara zegt:
    29/08/2012 om 18:04

    Dan ook nog maar een kleine aanvulling op mijn eerdere reactie
    Ik heb er steeds en baby in gezien. De hele vorm van inbakeren. Ja totaal, ook het gezicht.
    Je maakt zo dan je eigen verhaal door van alles wat je ziet in de tekening te interpreteren.
    Ik dacht o.a.aan het kind in de vrouw, en waar zij van wegkijkt …
    Ze loopt op haar tenen. het innerlijk kind wordt niet (meer)gevoed
    Soms moet je één voor één, laag voor laag, pijnlijke wikkels in het leven verwijderen, wat dan weer heel ingewikkeld kan zijn om je te ontwikkelen naar het pure in je, zoals een pasgeboren kind….
    Ik zag ook een geboortekanaal…
    Hoe dan ook, het maakt kennelijk veel los
    Het was voor mij een aardige geweest voor zo’n gedicht project wat je eerder deed.

  26. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 18:11

    Het is niet het kind in haar, Svara, nu ik toch bezig ben het feestje te verpesten. Het is haar kind, wat een groot verschil is.Ze heeft heel gewoon haar kind verloren. En een gedicht erover, dat is vers twee, dat ga ik niet kunnen doen. Want ik heb het gezien maar niet uit mijn eigen lijf.
    Wat niet wegneemt dat ik je opmerkingen op prijs stel. Dank!

  27. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 18:15

    Een goeie tip, voor bij al dit, voor wie niet weet, of voor wie wel weet, is Schaduwkind van Thomése. Zo ontzettend goed beschreven hoe je jezelf opnieuw uit moet vinden na verlies van een kind.

  28. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 18:21

    Ter aanvullende informatie, al wil ik die niet geven, maar als illustratie: toen iemand die erg dicht bij me stond twee keer op rij een baby verloor en ik onverhoopt zwanger raakte, en ik liefst dat kindje had laten verwijderen omdat ik mezelf niet een goede moeder achtte en een vader in geen velden of wegen te bekennen was, maar dat niet kon omdat een babietje een grote gift is en ik er net twee had helpen begraven, stelde ik me voor dat ik zou sterven in het kraambed en dat mijn kindje voor die mens was die ik liefhad. Omdat ik die kale ellende zag. Die ontzetting. En die had niets te maken met onvervuld zelfschap, maar alles met verdriet en kaal ouderschap en een kindje te snel aan de aarde terug moeten geven. De pijn. De naaktheid. De ellende.

  29. Barbara Jansma zegt:
    29/08/2012 om 18:25

    Daarom is me dit gewoon teveel. Ik heb buikpijn en ik huil. Waarom kan dit plaatje niet voor zichzelf spreken? Ik wil niet meer uitleggen. Ben kaduuk. Maar er moet nog zoveel.

    Nu ben ik echt weg, en ga, als ik niemand beledig tenminste, niet meer reageren, niet inhoudelijk althans, want alles is nu wel gezegd.

    Bar.

  30. Simen Vrederat zegt:
    29/08/2012 om 18:49

    Dank voor de uitleg
    Voor mij had de tekening dus uit zichzelf gesproken
    Nu ga ik ook je muziekje luisteren
    Niet al die andere, want als ik film wil zien ga ik wel naar de bioscoop

  31. svara zegt:
    29/08/2012 om 20:05

    Alleen jij weet welk gevoel van jou, vanuit welke achtergrond dan ook, in deze tekening is gelegd.
    Alles wat de ander ziet zegt vooral iets over de ander. Om bij mezelf te blijven….
    Ik kan alleen dat in jouw tekening zien wat in mij zit, wat in mij wordt aangeraakt! En dat kan wezenlijk verschillen dan wat jij er mee bedoelt.
    Als het niet in mij zit zie ik het ook niet of als het niet actueel is in mij dan zie ik het ook niet.
    En dat is dan toch ook het mooie van kunst of bijv. poëzie, dat het iets met de ander doet.
    En zo blijkt nu, dat interpretaties van anderen jou dan weer raken.
    Is zo kunst niet bedoeld?

    Iedereen interpreteert het op zijn of haar manier naar zijn eigen beeld en reageert naar zij eigen ‘temperament’. En het blijkt wel hoeveel verschillende werkelijkheden er zijn. Zoals Osho zei (citeer ik altijd graag) zoveel hoofden zoveel werkelijkheden.
    Alle goeds ook en dank je dat je dit op deze manier wilde delen. Voor mij wordt de tekening nog mooier, intenser :-).

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit / Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit / Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit / Bijwerken )

Google+ photo

Je reageert onder je Google+ account. ( Log uit / Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s