
"Weten" , olie op doek, 50x60 cm, Barbara Jansma, 2012
"Weten" , olie op doek, 50x60 cm, Barbara Jansma, 2012
De Erekannunik
Geduld, respect en saamhorigheid
Serveersuggestie
Mevr. van der Pol
Icoon
Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênant
vandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savanne
welkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog eb
geen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leiband
maar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheid
louter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppen
gevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bang
ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken
de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen
maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen
bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode
uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht
Dichter des Vaderlands,
Ramsey Nasr
Piëta
Weten. Het lijkt zo’n eenvoudig woord, maar als je erover na gaat denken komen er langzamerhand rimpels.
smooi!
Mooi, intrigerende blik.
alles weten
zou dat mooi zijn?
Hennie, ik moet er niet aan denken…
Anneke en Ton, dank!
Martin, die komen wetenloos ook wel :-)
Ik heb een behoorlijke tijd zitten kijken, wat een ogen.
Prachtig!
Ik weet het niet.
Maar die neus is indrukwekkend,
net als de ogen, die niet (meer?) zoeken naar het weten.
Fulps, dank je wel!
Appelvrouw, ik ook niet, het had ook Schaamte, of Moe kunnen heten, of meneer Visser.
“Weten” heeft taalverwantschap met het latijnse videre en het oud-indisch veda: het echte zien, In zijn beeldspraakvorm gebruiken we dat “zien` nog steeds. En moet je die ogen zien! En nu maar hopen, dat hij niet aan een staarcorrectie toe is! Mensen kunnen zich zó vergissen! Zeker als het over weten gaat…
Joost, mijn idee. Mooi, zien. Heel wat anders dan kijken.
naar binnen gericht
behalve het oor
Svara, als je je hand ervoor houdt, zie je dat de hele kant van het oor meer naar buiten is gericht dan de andere kant. Twee heel verschillende mensen :-)
Als Nabokov dit schilderij had mogen zien, had hij geweten wat er uit zijn pen zal vloeien: een bloemrijke taal als het schilderij.
Indringende blik. Lijkt mij een betweter te zijn.
Zie Ton.
ik zag dat ook bij de wenkbrouw
en de kleur van het oog is ook anders
en nu je het zegt meen ik links lange haren te zien klopt dat?
golfjes
Bobb Lod, ik ben even heel verlegen in een hoekje gaan zitten toen ik dit las :-) maar heerlijk. Ik ben dol op Nabokov.
Aad, ik weet het niet, ik ken hem niet :-)
Willem, dank je wel.
Svara, zo letterlijk ben ik er niet mee bezig geweest, ging vanzelf zo. Hoewel ik ook golfjes zie :-) Weet je dat de meeste mensen scheef zijn?
Trouwens, in het echt zie je haast geen kleurverschil in die ogen. De wondere wereld van de digitale fotografie, in mijn handen dan.
Wat een mooie kop; doet me enigszins denken aan de hoofden die Triumviraatlid Anton vroeger schilderde.
Oei.
Dit “weten” wil niemand weten.