Groen hart, inkt en aquarel, 14x19 cm, B. Jansma 2012
voor meer info
mail bjansma@live.nlJansma en Soli
-
Meest recente berichten
Top berichten & Pagina’s
Archief
- juli 2021
- april 2020
- januari 2020
- oktober 2019
- april 2017
- december 2016
- november 2016
- juli 2016
- mei 2016
- maart 2016
- februari 2016
- oktober 2015
- september 2015
- juli 2015
- juni 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
Categorieën
Blogroll
- 100 woorden
- Aad Verbaast
- Actuality
- Anneke de Bundel
- Antoinette Duijsters
- apiedapie
- Appelvrouw
- Assyke
- Beeldsprekers
- Bert Deben
- Blewbird
- Blutch1
- broekstukken
- Broodkunstclub
- Di Storia, dianne
- Digdog
- Draden verbinden alles
- Duif 3306
- Glaswerk
- Homocivilus
- IngridvandenBergh
- Ivy
- Jansma & Soli, duoblog
- jeg synes
- Jo Hendriks
- Johan HvD
- Johanna Nouri
- Joostx
- Kiezels
- Learn WordPress.com
- Lebonton
- Lidy
- Maria Trepp
- Marius van Artaaa
- Mondoblogo
- Nummer22
- Paco Painter
- Pierra
- ragfijn
- Ragrenner
- Ramirezi
- Rob Kruzdlo
- Simen Vrederat
- Stripman
- Svara
- Timmerark
- Triumviraat
- VK-bloggers
- Vogel-vrij
- Vroems
- WordPress.com News
- Zandkastelen
- Zelfstandig Journalist
- Zinnen Verzetten
-
Voeg je bij 67 andere abonnees
Meta
Blog Stats
- 46.095 hits
De Erekannunik
Geduld, respect en saamhorigheid
klaar
Deelnemer Onafhankelijke Bloggers Associatie
Serveersuggestie
uit 'Beppe Maaike'
Mevr. van der Pol
Icoon
-
Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênantvandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savannewelkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog ebgeen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leibandmaar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheidlouter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppengevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bangik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen wekende waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademenmaar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammenbij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dodeuit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mensen als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedichtDichter des Vaderlands,
Ramsey Nasr 
Piëta
Barbara Jansma 
Ik geniet weer ontzettend van je mooie aquarel.
Dank je! Bij jou loop ik wat achter, maar het loopt lekker niet weg :-)
het lijkt altijd net of je portretten er maar één zijn uit een serie van de zelfde persoon die een compleet verhaal zouden vertellen.
Nu raad ik dat deze man een zestiende eeuwsw botanist is die op het punt staat gewurgd te worden door de wortels die uit zijn borst groeien. Is hij mischien zo verstrengeld in zijn liefde voor al wat groeit en bloeit dat het hem verstikt . Of..koesterd en omarmd het groen hem juist.
Vragen ,vragen. Het werkt Barbara!
Mooi. Weer.
Is het Maria?
Met al dat groen moet ik nu op mijn leeftijd zo’n moeite doen, terwijl ik er vroeger gewoon in rondliep! Ik lijk echt op jouw aquarel!
Weer een intrigerend geheel. Ook bij deze weer benieuwd wat er achter de titel zit.
Groen is het nieuwe zwart.