
'De Anderen', Barbara Jansma, 14x19cm, 2011
'De Anderen', Barbara Jansma, 14x19cm, 2011
De Erekannunik
Geduld, respect en saamhorigheid
Serveersuggestie
Mevr. van der Pol
Icoon
Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênant
vandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savanne
welkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog eb
geen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leiband
maar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheid
louter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppen
gevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bang
ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken
de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen
maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen
bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode
uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht
Dichter des Vaderlands,
Ramsey Nasr
Piëta
Prachtig, ik kan zo genieten van je werk!
Dank Anneke!
die titel….
haar gedachten?
Svara, als je iets groen noemt wat paars is, wordt het paarser vanwege het gebrek aan groen.
Geen idee wat haar of zijn gedachten zijn eigenlijk en als ik ze wist dan zei ik ze niet want ik zeg altijd te veel :-)
Altijd “die anderen”. Reden genoeg om de ogen verzuchtend ten hemele op te slaan..;-)
heel mooi alweer – en de titel geeft iets om te speculeren … :-)
Aad, die ook al druk bevolkt is.
Ik wou gewoon een neus van onderen zien.
Bert, dank je wel, en ja :-)
ik kom net bij Bert vandaan
griezelig zoals jouw tekening lijkt aan te sluiten
op zijn fotoreportage
Assyke, ik zie wat je bedoelt.
Je kan er weer alles uit opmaken,
van een in zijn trots gekwetste Griek
tot Wim Kok die in zijn huissauna zijn
pogingen om Srebrenica te verexcuseren
overpeinzend uitzweet
en alles daartussen, wat de neus ophaalt
aan die titel uit Sartre’s boek Huis Clos
geef het geheel een prachtige draai
zijn woorden blijven vaak steken in
dat de ander je tekorten zo pijnlijk kan benadrukken
dat zij de hel voor je kunnen zijn
jouw tekening voegt er voor mij aan toe
dat die ander natuurlijk hetzelfde kan denken
en zich ook miskend kan voelen enz.
afgezien daarvan is hij als prent op zich raak :-)
Ze doet me een beetje aan die cabaretière, hoe heet ze ook al weer, denken. Toen ik via Google haar – na heel veel Claudia de Brei – gezicht zag, wist ik het al voordat ik het las (gek is dat) Sanne Wallis de Vries.
Het lijkt me niet zo moeilijk bij het portret en titel de grote lijnen van een cabaretvoorstelling te zien. Lekker binnen de warmte van een badlaken, de anderen bekijken, veroordelen, je neus er voor ophalen etc.
Filosofen willen de wereld begrijpen en gooien alle les autres op een hoop. Met moeite heb ik me aangewend om telkens één l’autre tegen te komen. En meestal valt die wel mee. Soms zelfs heel erg! Ook de boven “getekende” autre zou denk ik -als ik die schoudertjes zie!- mee kunnen vallen Al weet ik dat niet zo zeker!
Ingekokerd naakt
Mooie, heel mooie reacties, dank!
Door een wc-rolletje zie je de dingen scherper.
oef, Beentjes zijn voor mij natuurlijk maar als ik nog kon ruilen…. recht in mijn hart deze!
Dank Bertjo!
Ik zal bekennen, alles is na pijnlijk kwijten van eigenaar te ruilen, tegen hedendaagse schelpjes.
Ik mag dat niet zeggen van wp.com, dus ik fluister het, meer info via mailadres rechtsboven.
Die hand beschermd maar knelt tezelfdertijd ,maar ontsnapping is mogelijk! Een mager schoudertje piept er al uit
Mooie prent! Ik kom vaker kijken.
Cornutus, u zijt ten alle tijden welkom, en dank!