Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênant
vandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savanne
welkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog eb
geen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leiband
maar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheid
louter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppen
gevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bang
ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken
de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen
maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen
bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode
uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht
Dichter des Vaderlands,
Ramsey Nasr
Barbara Jansma 
Zo’n bijles wil ook. Ziet er prachtig uit en lekker knutselen!
Spijker mij eens bij, s.v.p. Wat is ‘Knikkertje Lik? Nog nooit van gehoord.
Van deze?
Een biefstuk is gewoonlijk
Afkomstig van een koe.
Als men een biefstuk pijn doet,
Dan zegt de biefstuk: ‘Boe!’
Doch als een biefstuk hinnikt
Bij onverwachte pijn,
Dan zal er hoogst waarschijnlijk
Iets niet in orde zijn.
(Daan Zonderland, Redeloze Rijmen en alle andere verzen, blz. 22)
Leert ze ook al zo mooi tekenen?
(Hier in huis een dartele koe in de wei op de verjaarskalender.)
Heerlijk, laat de wetenschap maar rammelen. Op jonge leeftijd is stilte meestal niet te vertrouwen …
Groet van Ragfijn
nooit geweten dat de grote teen maar drie kootjes heeft, leren op afstand!
Knikkertje Lik??? [rollende oogjes hier] Nooit te oud om te leren, wanneer volgen de lessen voor volwassenen … Ik schrijf mij alvast in.
@Anneke, het is echt wel leuk. Met zinnen als slakken op zout water spijkeren nemen we het hele leven door.
@VSp, Knikkertje Lik is van Daan Zonderland, over een weesjongetje, Judocus, die de wijde wereld intrekt met een knikker, die, als je eraan likt, raadgevingen op rijm doet. Waarin hij de ja-zeggers van Koning Ananas ontmoet en ook De Wijze van Antrim die alleen in spreekwoorden praat, die een verborgen deur heeft en die alleen kikkerbilletjes met spruitjes eet. Jeroen en de Zilveren Sleutel is ook van hem, en Pa Pinkelman, die ken je toch wel?
@ooo Blutch, dank je wel, je bent een held, want die redeloze rijmen ken ik niet!
Wel die dichtende ezel in de Zilveren Sleutel, die alles laat rijmen op ditsel, vooral ritsel.
@Martin, daar werken we ook soms aan, kan nog even duren.
@Ragfijn, stil is het hier dan niet hoor, geen zorgen. We kwekken als wijven bij de dorpspomp.
@Gyula, ik had haar bijna zover dat ze haar schoen uitdeed om dat te controleren, maar toen kwam er weer iets anders op…
@Vosje, er is veel leuks, ook voor volwassenen. Ik heb nog een boekje met wonderlijke proefjes uit de 19de eeuw, is dat iets? Of anders een verhandeling over de Pozzebokken, of een bespreking over Wipperoen en de Babbeloezer?
Thx, Pa Pinkelman wél bekend. Even gegoegeld. Leuk!
vanmiddag hier ook een knutseluurtje
skeletjes daar waag ik me niet aan
ik laat het lekker aan de fantasie van de jongelui over
met mijn twee linkerhanden
petje af voor het meisje dat ze jouw lessen volgt
terwijl ze net zo goed buiten zou kunnen spelen
Waar en hoe kan ik me opgeven? ;-)
@VSp, blij dat je blij bent!
@Assyke, als het ons lukt wordt dat skeletje 1,80 hoog. Kannie zijn kin op je kruin leggen.
@Aad, dat heb je zojuist keurig volgens de regels gedaan ;)
Zal ik een wekelijks wetenswaardighedenblogje maken met knutselen als toetje?
En dan gingen jullie de hele tijd reageren met zelfbedachtte linkjes, ter leringh ende vermaeck, goed?
Bijspijkeren op laag water, wil ik ook wel ;-)
Wat klinkt dat oud-Hollands gezellig: “samen een skelet knutselen” ;-)
Voor tekenles ben ik altijd wel in :-).
heb ik het inschrijfformulier gemist of zit je al vol?
bofferd dat meiske
o, ja en ik wil graag bij het begin beginnen ;-)
Nederlandse zegswijzen zijn soms zo oerhollands. Zo breng je ook wat cultuur over, lijkt me.
Zo van: Beter een vogel in de lucht dan vijf vluchten regenwulpen in je hand, waarin het meisje uit Ghana kennismaakt met onze vogelstand en tevens met onze volksschrijver Maarten ’t Hart.
@VSp, er is een ramp gebeurd, Pa Pinkelman is van Godfried Bomans, niet van Zonderland! De huid is verschoten voordat de beer is bekocht!
@Beeldsprekers, in dat badwater is het goed kerseneten
@Glaswerk, botje bij botje hè?
@Johan, tekenen aan de wand is een goed begin
@Svara, met een losknipstrookje?
Alle begin is het beste werk, en iedere stap levert een mijl
@Ingrid, men mag een gegeven hart niet verliezen, al is ’t Hart mij niet gegeven. Zijn geschreven woord althans…
oooh ik wil jou ook als buurvrouw!
@Lasja, ik zal je buurvrouw zijn
spelletjes doen en knutselen deed ik ook met de dochters van mijn broer, het zijn nu intussen grote meiden van 17 en 19 die niet meer knutselen maar gelukkig nog wel regelmatig bij hun tante komen om even lekker te kletsen. De oudste van woont intussen samen met haar vriend en kwam onderweg naar haar ouder even gezellig langs.
@Jantiena, zo kan het zijn, top!
Je steekt er welwat van op
Gezellig, een skeletje knutselen. Wij deden vroeger (toen Zoonlief nog een Zoontjelief was) altijd dinosaurussen van hout in elkaar zetten. Ook kreeg hij een keer een doos met daarin een grote steen en kleine hamertjes en beiteltjes. In de steen zat het skelet van een dino verstopt.
Tja, hmmm… Nee, hij wil géén archeoloog worden.
Dat skelet is wel gaaf. Waar koop je dat ? Ik zie allerlei vouwlijnen, dus in neem aan dat je het niet zelf kan printen. Hij is nu wel een beetje plat, alsof er een vrachtwagen over die voet gereden is.
Ik zag de dansende koe, toen de vouwplaat.
Ik dacht dat je een bouwplaat van een uitgelaten koe in elkaar had geknutseld…
Toen pas telde ik… 1..2..3..4..5…
Vijf? Een koe heeft toch vier poten…? Een uier-maquette dan wellicht?
Hoeveel spenen heeft een uier? Geen idee eigenlijk. [Bijles gewenst!]
Toen pas viel het kwartje… je had een vouwplaat gemaakt van de zegswijze:
‘Het schaap met de vijf poten’.
Deze bijlessen zijn onbetaalbaar, voor je buurmeisje, en voor de hele goegemeente:-)
@Paco, minstens een punthoofd krijg je ervan, van dat skelet tenminste…
@Ivy, oja, die weet ik nog, die opgravingen in een doosje, wilde ik ook maar iets kwam er niet van…
@Knutsel, ik vraag het na, want we kregen het van me ma, die heeft er ooit zelf één gebouwd, hing hem aan de binnenkant van een kast, en toen de timmerman kwam om die kast uit te lijnen kreeg die zowat een hartaanval. Ze gaf hem weg aan een ouwe buurman van me, die er wekenlang mee rondreed in zijn grachtengroene BMW, als een ex-bijrijder…
Dat platte ontplatten wordt les zoveel, geen idee hoe dat moet.
@Vogelvrij, dit koetje heeft toch echt 4 poten, als ze ze niet vergeet onderweg, en een bolle uier die alle kanten opgaat in de vaart naar de wei, en het dansje dat daarbij hoort.
Die bezadigde dames van groot gewicht, die normaal ernstig op hun tellen passen, gaan volmaakt uit hun dak als ze de bloemetjes gaan buiten grazen na een half jaar op de blaren staan. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd.